تأثیر مهارت زبانی بر شدت ناروانی در دانشآموزان دوزبانة مبتلا به لکنت نویسنده هیوا محمدی، دکتر رضا نیلی‌پور، دکتر فریبا یادگاری، دکتر مسعود کریملو سال انتشار: چکیده مقاله هدف: هدف مطالعۀ حاضر بررسي نقش مهارت زباني در میزان ناروانی دوزبانههاي کرد- فارس دچار لکنت میباشد. روش: در این مطالعۀ تحلیلی، 31 دانشآموز دو زبانۀ (کردی-فارسی) دچار لکنت با میانگین سنی 10 سال و نه ماه به روش نمونهگيري در دسترس انتخاب شدند. مهارت زباني و شدت نارواني دو زبان از لحاظ شاخصهاي پيچيدگي زبان، غناي واژگاني و معيار ناروانيهاي شبه‌لکنت به کمک تحليل گفتار پيوسته به‌دست آمد و با هم مقايسه شد. یافته‌ها: پيچيدگي زبانی زبان فارسي (شامل ميانگين طول گفتار، طول پنج جملۀ طولاني، تعداد افعال جمله و تعداد بندهای وابسته در جمله) به‌طور معنادار بيشتر از کردي و غناي واژگاني آن نیز بيشتر از کردي است، اما اين تفاوت معنادار نیست. شرکتکنندگان در هر دو زبان لکنت داشتند، اما شدت لکنت آنها در زبان فارسي بيشتر از کردي بود. نتیجه‌گیری: در این تحقیق، زبان غالب نمونه، فارسي بود که دليل آن را بايد درآموزش مداوم و فشردۀ آن به دانشآموزان جستوجو کرد. عدم آموزش زبان مادري به این دانشآموزان در مدرسه، يادگيري آنها را ضعيف و شرايط را براي یادگیری دوزبان نابرابر کرده بود. شدت نارواني زبان غالب (فارسی) بيشتر بود که دليل اين وضعيت را بايد در عوامل اجتماعي- روانشناختي مؤثر بر لکنت (مانند نگرش شرکتکنندگان به زبان و فرهنگ فارسي، و انگيزۀ آنها برای يادگيري آن) دنبال نمود. ارتباط عاطفي مثبت با زبان مادري هم ميتواند يکي از دلايل اين وضعيت باشد فرم ثبت نظرات شما نام و نام خانوادگی: * شماره همراه: * آدرس ایمیل: * * نظر شما: * نظرات کاربران: