بررسی نقش خودکارآمدی حافظه بر عملکرد حافظة رویدادی و معنایی

هدف: در پژوهش حاضر، نقش خودکارآمدی حافظه در عملکرد حافظة رویدادی و معنایی دانشجویان دختر و پسر بررسی شده است. بدين منظور، از بين شش گروه روان‌شناسی، تکنولوژی آموزشی، برنامه‌ریزی درسی و آموزشی، راهنمایی و مشاوره، بنیادهای آموزش و پرورش، و گروه مدیریت آموزشی، نمونه‌ای شامل 16 دختر و 16 پسر دانشجوی مقطع كارشناسي از دانشکدة روان‌شناسی دانشگاه تربيت معلم به روش نمونه گيري خوشه‌اي انتخاب شدند. در این پژوهش از دو آزمون یادآوری کلمات پربسامد و کم بسامد، و تصاویر مشهور و غیرمشهور برای حافظة رویدادی؛ و از دو آزمون مقوله‌های طبقاتی و سیالی واژگان برای حافظة معنایی استفاده شد. طرح عاملی 2×2 استفاده شد (دو جنس و دو سطح کارآمدی) و نتایج تحلیل واریانس نشان داد که تفاوت حافظة رویدادی در دانشجویان دارای سطح خودکارآمدی زیاد و کم حافظه، معنادار است. به عبارت دیگر، سطح بالاتر خودکارآمدی حافظه به عملکرد بهتر حافظة رویدادی منجر می‌شود. در حافظة معنایی دانشجویان دارای سطح خودکارآمدی زیاد و کم حافظه، تفاوت معنادار مشاهده نشد. کنش متقابل عوامل جنسیت و سطح خودکارآمدی حافظه بر عملکرد حافظة رویدادی و معنایی اثر معناداری نداشت.