چکیده مقاله
هدف: بررسی اثر تزريق دوطرفة آگونيست و آنتاگونيست گیرنده‌های کانابینوییدی در هيپوكامپ پشتي (1CA) بر حافظة موش‌های صحرایی حساس شده با نيكوتين. روش: در این پِژوهش برای بررسی حافظة موش‌های صحرایی نژاد ویستار از روش اجتنابی مهاری (غیرفعال) با مدل Step-through و حافظة حیوان 24 ساعت بعد از آموزش بررسی شد. يافته‌ها: تزریق درون‌مغزی آگونیست گیرنده‌های کانابینوییدي 2-212، 55WIN (µg/rat 6/0، 3/0) و آنتاگونیست اختصاصی گیرندة 1CB، 251AM (ng/rat 90، 60، 30) در روز آموزش به تخریب حافظة حیوانات منجر شد. تزریق درون‌مغزی 251AM، دو دقیقه قبل از تزریق درون‌مغزی 2-212، 55WIN (µg/rat 3/0) اثری بر روی تخريب حافظة ناشی از 2-212، 55WIN (µg/rat 3/0) نداشت. اثر تخریبی 2-212، 55WIN (µg/rat 3/0) و 251AM (ng/rat 60) مقادیر مختلف نيكوتين (mg/kg, S.C 6/0 و 4/0، 2/0)، 10 روز قبل از تزریق 2-212، 55WIN يا 251AM کاملاً از بین رفت. نتيجه‌گيري: هیپوکامپ پشتی نقش مهمی در فراموشی ناشی از کانابینوییدها داشته، تزریق پنج‌روزة نيكوتين ممکن است به حساسیت گیرندة نيكوتيني منجر شده، از این طریق در فراموشی ناشی از داروهاي کانابینوییدي اثر گذارد.