چکیده مقاله
هدف: هدف اصلی اين پژوهش بررسي رابطه نمرات تيپ شبانهروزي و زمان واكنش در دو نوبت صبح و عصر بود. همچنين مطالعه تفاوت عملکرد دانشجويان در زمان واکنش صبح و عصر هدف ديگر پژوهش بود. روش: در يك بررسي مقطعي، 65 دانشجوي دانشگاه اصفهان (36 دختر و 29 پسر) به صورت در دسترس براي مطالعه انتخاب شدند. ابزارهاي جمعآوري اطلاعات عبارت بودند از پرسشنامه صبحگاهي- عصرگاهي، و آزمون زمان واكنش ديداري. بهمنظور بررسي دخالت زمان روز در عملكرد افراد، آزمون زمان واكنش در دو نوبت ساعت نه صبح و سه بعدازظهر اجرا شد. يافتهها: بين نمرات تيپ شبانهروزي و زمان واكنش همبستگي وجود نداشت. همچنين ميانگين نمرات زمان واكنش در دو نوبت اجرا (صبح و عصر) تفاوتي نداشت. تحليل واريانس نيز نشان داد كه ميانگين نمرات دختران و پسران در تيپ شبانهروزي تفاوت دارد (006/0p<)، اما تفاوت عملکرد دو جنس در زمان واكنش معنيدار نبود. نتيجهگيری: نتايج نشان داد كه بين عملکرد افراد در آزمون زمان واکنش و تيپ شبانهروزی رابطه وجود ندارد. از آنجا که نمرات تيپ شبانهروزی گروه نمونه اين مطالعه در هيچکدام از دو گروه انتهايي صبحگاهي يا عصرگاهي قرار نداشته است، ممكن است نتايج آزمون زمان واكنش تحت تأثير اين عامل قرار گرفته باشد و چنانچه نمونهای از دو طيف انتهايی (صبحگاهی و عصرگاهی) انتخاب و عملکرد آنها بررسي شود، ممکن است نتايج متفاوتی بهدست آيد