چکیده مقاله
این پژوهش به منظور بررسی میزان همخوانی روابط غیرکلامی
با کلامی معلمان ابتدایی در جریان تدریس و ارتباط آن با پیشرفت
تحصیلی دانشآموزان انجام گرفت. بدین منظور از بین 1600 نفر معلم
دوره ابتدایی شهرستان اردبیل، تعداد 400 نفر به شیوهی خوشهای چند
مرحلهای انتخاب گردید. دانشآموزان کلاس های این معلمان به
تعداد 10831 نفر به عنوان نمونهی بعدی انتخاب شدند. ابزار جمعآوری
دادهها، اسناد و مدارک، فهرست وارسی براساس جدول طبقهبندی
تحلیل تعاملی فلندرز و جدول همخوانی ارتباط غیرکلامی با کلامی
گالووی و فرنچ بود. کمترین ضریب پایایی (میزان ثبات بین کدگذاری
0 محاسبه شد که مقدار / مشاهدهگران) براساس فرمول اسکات برابر 84
پایایی مناسبی است. روش جمعآوری دادهها به صورت مشاهده
حضوری و روش پژوهش از نوع تحقیقات همبستگی بود. دادههای
بدست آمده پس از توصیف، با استفاده از رگرسیون تحلیل گردید. نتایج
پژوهش نشان داد: ارتباط غیرکلامی معلمان در جریان تدریس با ارتباط
کلامی آنان متناسب بوده، برای دانشآموزان جنبهی ترغیبی داشته
است. اندازه های همخوانی مؤلفههای ارتباط غیرکلامی با ارتباط کلامی
معلمان پیشبین معنیداری برای پیشرفت تحصیلی دانشآموزان است،
سهم تمامی مؤلفهها به جز آرامبخشی-تنشی در پیشبینی پیشرفت
تحصیلی دانشآموزان معنی دار است