ارتباط بین دانش واژگان و سبك های شناختی وابستگی و عدم وابستگی به زمینه

پژوهش حاضر اساسا دو سويه است. بدان معني که از يک سو به سبک هاي شناختي وابستگي و عدم وابستگي به زمينه و از سوي ديگر به دانش واژگان مربوط مي شود. به عبارت ديگر، پژوهش فوق عمدتا به منظور بررسي ماهيت دانش واژگان دانشجويان در زمينه دانش غيرفعال (درکي) و فعال (کلامي) واژگان در زبان خارجي با در نظر گرفتن سبک شناختي ارجح آنها در وابستگي و عدم وابستگي به زمينه صورت گرفت. روش آزمايش چنين بود که 60 نفر از دانشجويان سال سوم انتخاب شده و بر اساس سبک هاي شناختي ارجحشان به دو گروه وابسته و غيروابسته به زمينه تقسيم شدند. ابزار سنجش شامل چهار نوع آزمون، آزمون سطح واژگان با فراواني 1000، آزمون واژگان غيرفعال، آزمون واژگان فعال و آزمون گروه اشکال هندسي درونه اي بودند که در مورد 60 نفر از دانش جويان رشته آموزش زبان انگليسي دانشگاه آزاد رودهن به کار گرفته شدند. نتايج بدست آمده حاکي از آن بود که گروه غير وابسته به زمينه در هر دو سطح واژگان فعال و غيرفعال نسبت به همتايان وابسته به زمينه خود برتري قابل توجهي داشتند. نهايتا يافته هاي اين پژوهش را مي توان اين گونه تفسير نمود که سبک شناختي وابستگي و عدم وابستگي به زمينه عاملي کليدي قلمداد مي گردد که بر يادگيري واژگان دانشجويان در زبان خارجي اثرگذار مي باشد