بررسی رابطه بین سبك های رهبری تحول آفرین و تعامل گرا و نگرش به تغییر سازمانی

هدف پژوهش حاضر تحليل رابطه بين دو متغير سبک هاي رهبري تحول آفرين و تعامل گرا و نگرش به تغيير سازماني از ديدگاه کارشناسان حوزه ستادي سازمان آموزش و پرورش فارس بود. جامعه و نمونه آماري پژوهش، کليه کارشناسان حوزه ستادي سازمان آموزش و پرورش فارس به تعداد 230 نفر در سال 88-87 بود که در اين پژوهش مشارکت نمودند. دو پرسش نامه رهبري تحول آفرين و نگرش به تغيير سازماني براي جمع آوري اطلاعات مورد استفاده واقع شد. پرسش نامه رهبري تحول آفرين داراي پنج بعد رهبري فرمند، توجه و ملاحظه فردي، تحريک ذهني، پاداش مشروط و مديريت مبتني بر استثناء است که، دو بعد آخر مربوط به رهبري تعامل گرا مي باشد. پرسش نامه نگرش به تغيير سازماني داراي سه بعد شناختي، عاطفي و رفتاري مي باشد. از روش هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون هم زمان جهت تحليل داده هاي به دست آمده استفاده گرديد. نتايج پژوهش بيان گر رابطه معنادار رهبري فرمند با نگرش شناختي به تغيير سازماني؛ تحريک ذهني با نگرش شناختي و رفتاري؛ پاداش مشروط با نگرش شناختي، عاطفي و رفتاري و مديريت مبتني بر استثناء با نگرش عاطفي بود که رابطه ابعاد رهبري تعامل گرا با نگرش عاطفي به تغيير سازماني، منفي بود. هم چنين نتايج نشان داد که رهبري فرمند داراي قدرت پيش بيني براي ابعاد شناختي و عاطفي و پاداش مشروط داراي قدرت پيش بيني براي بعد رفتاري نگرش به تغيير سازماني بود.