ارتباط راهبردهای یادگیری و سبك های حل مساله با پیشرفت تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه راهبردهاي يادگيري و سبک هاي حل مساله با پيشرفت تحصيلي انجام شد. بدين منظور 293 نفر از دانشجويان علوم انساني و فني مهندسي از طريق نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند و پرسشنامه راهبردهاي يادگيري پنتريچ و همکاران (M.S.L.Q) و سبک هاي حل مساله کسيدي و لانگ در مورد آنان اجرا شد. داده ها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون، آزمون T مستقل و رگرسيون چندمتغيره مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج حاصل از آزمون همبستگي و تي مستقل نشان داد که: 1. بين راهبردهاي يادگيري با پيشرفت تحصيلي رابطه وجود دارد. 2. از بين سبک هاي حل مساله فقط رابطه سبک خلاق با پيشرفت تحصيلي معنادار است. 3- بين انواع راهبردهاي يادگيري و سبک هاي حل مساله خلاق، اعتماد و گرايش ارتباط مثبت و برعکس با سبک درمانده رابطه منفي و معنادار وجود دارد. سبک هاي کنترل و اجتناب نيز هيچ گونه رابطه اي با راهبردهاي يادگيري نشان ندادند. 4. بين جنسيت و راهبردهاي يادگيري به جز در راهبرد خود نظم دهي فراشناختي تفاوت معناداري مشاهده نشد. 5. دانشجويان علوم انساني بيشتر از دانشجويان فني- مهندسي از راهبردهاي يادگيري استفاده مي کنند. 6. در نحوه استفاده از سبک هاي حل مساله تفاوتي بين دانشجويان علوم انساني و فني- مهندسي وجود ندارد. 7. نتايج تحليل رگرسيون نيز نشان داد که راهبرد بسط دهي و سبک حل مساله خلاق پيش بيني کننده پيشرفت تحصيلي مي باشند. در کل راهبردهاي يادگيري و سبک هاي حل مساله 5.8 درصد از واريانس پيشرفت تحصيلي را تبيين کردند.