بررسی ارتباط بین سبك های یادگیری، ویژگی های شخصیتی و شیوه های حل مساله در دانشجویان

مطالعه حاضر با هدف بررسي رابطه بين سبک هاي يادگيري، ويژگي هاي شخصيتي و شيوه هاي حل مساله در دانشجويان دانشگاه هاي دولتي و غيردولتي استان خوزستان انجام شد. 300 دانشجو که به صورت تصادفي چندمرحله اي انتخاب شده بودند، سه پرسش نامه، سياهه سبک هاي يادگيري کلب، آزمون شخصيتي نئو (FFI-NEO) و پرسشنامه جهت گيري مقابل هاي مشکلات تجزيه شده (cope) را تکميل نمودند. براي بررسي فرضيه هاي تحقيق از آزمون هاي تحليل واريانس چندراهه، آزمون تعقيبي توکي و ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. نتايج نشان داد که افراد داراي سبک هاي يادگيري جذب کننده و همگرا در ويژگي روان رنجور خويي با هم تفاوت معناداري داشتند. همچنين افراد داراي سبک يادگيري همگرا و واگرا از يک سو سبک يادگيري جذب کننده و همگرا از سوي ديگر داراي تفاوت معناداري دارند. يافته ديگر اين تحقيق تفاوت معنادار در شيوه حل مساله در بين دانشجويان داراي سبک يادگيري جذب کننده و همگرا بود. نتيجه نهايي اين تحقيق وجود ارتباط معنادار بين شيوه هاي حل مساله با ويژگي هاي شخصيتي بود، به گونه اي که افراد روان رنجورخو از شيوه هاي ناسالم حل مساله و افراد برون گرا و داراي و داراي ويژگي شخصيتي توافق پذيري و وجداني بودن از شيوه هاي سالم حل مساله استفاده مي کنند.