چکیده مقاله
هدف پژوهش حاضر بررسی روایی، پایایی و ساختار عاملی مقیاس تنیدگی پس از زایمان ( PSS ) بود. روش : در پژوهش همبستگی حاضر، 142 زن وضع حمل کرده از میان تمامی زنان وضع حمل کرده زایشگاه دولتی زینبیه و بخش زنان و زایمان چند بیمارستان خصوصی (اردیبهشت، فرهمندفر، شفا و پارس) شهر شیراز در سال 1389 در هفته نخست پس از زایمان به روش نمونهگیری دردسترس هدفمند انتخاب شدند. ملاک ورود، نداشتن سابقه بیماریهای روانی و جسمانی بود. برای گردآوری دادهها نسخه 65گویهای مقیاس تنیدگی پس از زایمان ( PSS )، مقیاس عزت نفس روزنبرگ ( RSES )، مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراکشده ( MSPSS ) و پرسشنامه افسردگی بک (ویرایش دوم) ( BDI-II ) بهکار رفت. تجزیه و تحلیل دادهها به روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل عامل اکتشافی انجام شد.
یافتهها : بررسی ساختار عاملی PSS با روش چرخش واریماکس دو عامل «نگرانیهایی درباره کسب نقش مادری و تغییرهای بدنی منفی» و «نگرانیهایی درباره نبود حمایت اجتماعی» را بهدست داد که روی هم 98/48 درصد واریانس مقیاس را تبیین کردند. همسانی درونی کل مقیاس و عاملهای دوگانه بیانگر پایایی بالای مقیاس بود. ضریب روایی واگرای این مقیاس با RSES و MSPSS و ضریب همگرای آن با BDI-II تأیید شد. نتیجهگیری : یافتهها بیانگر روایی و پایایی مناسب PSS در زنان جامعه شهری ایرانی برای ارزیابی ادراکهای تنیدگی پس از زایمان است.