اثربخشی زوج درمانی روابط موضوعی کوتاه مدت بر بهبود عملکرد خانواده زوجین متقاضی طلاق

خانواده محل ارضای نيازهای مختلف جسمانی و عقلانی و عاطفی است و داشتن آگاهی از نيازهای زيستی و روانی و شناخت چگونگی ارضای آن‌ها و تجهيز شدن به تکنيک‌ها و شناخت تمايلات زيستی و روانی، ضرورتی انکار ناپذير می‌باشد که اين پژوهش نيز با هدف تعيين اثربخشی آموزش زوج درمانی روابط موضوعی کوتاه مدت بر عملکرد خانواده زوجين متقاضی طلاق انجام شد. روش: در اين مطالعه، 40 زوج از متقاضيان طلاق انتخاب شده و با استفاده از انتساب تصادفی در دو گروه کنترل (20 زوج) و گروه آزمايش (20 زوج) قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقياس ابزار سنجش خانواده استفاده گرديد. گروه آزمايش به مدت 6 جلسه تحت آموزش زوج درمانی روابط موضوعی کوتاه مدت قرار گرفت، اما گروه کنترل هيچ گونه مداخله‌ای دريافت نکرد. برای تحليل داده‌های پژوهش از روش تحليل کوواريانس استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج نشان دهنده اثربخشی مثبت آموزش زوج درمانی روابط موضوعی کوتاه مدت بر عملکرد خانواده و زير مقياس‌های حل مشکل، ارتباط، نقش ها، همراهی عاطفی، آميزش عاطفی و کنترل رفتار در متقاضيان طلاق بود. نتيجه‌گيری: از آن جايی که رويکرد روابط موضوعی سعی می‌کند برحسب درون‌سازی‌های گذشته، تعاملات کنونی را تبيين کند اين روش زوج درمانی در بهبود عملکرد خانواده متقاضيان طلاق سودمند می‌باشد.