مقایسه کارکرد حافظه‌ی بالینی و دیداری-فضایی بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلال شخصیت ضد اجتماعی

پژوهش حاضر با هدف مقايسه‌ی کاکردهای حافظه‌ای بيماران مبتلا به اختلال شخصيت مرزی با اختلال شخصيت ضداجتماعی انجام شد. روش: طرح پژوهش توصيفی از نوع علّی مقايسه‌ای می‌باشد. نمونه مورد پژوهش شامل 30 نفر آزمودنی (15 نفر گروه شخصيت مرزی و 15 نفر گروه شخصيت ضداجتماعی) بود که با روش نمونه‌گيری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل آزمون حافظه بالينی وکسلر، آزمون فراخنای صفحه‌ای و آزمون کامپيوتری چند محوری بالينی ميلون-3 بود. برای تحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس چند متغيری و آزمون تی مستقل استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد که افراد مبتلا به اختلال شخصيت مرزی به طور معناداری عملکرد ضعيف‌تری نسبت به افراد مبتلا به اختلال شخصيت ضداجتماعی در کارکردهای حافظه‌ بالينی و حافظه‌کاری ديداری-فضايی داشتند. بعلاوه افراد مبتلا به اختلال شخصيت ضداجتماعی نيز در مقياس‌های حافظه منطقی و تداعی کلمات، عملکرد ضعيف‌تری نسبت به افراد مبتلا به اختلال شخصيت مرزی داشتند. نتيجه‌گيری: به طورکلی، طبق نتايج حاصل از اين پژوهش می‌توان گفت که افراد مبتلا به اختلال‌ شخصيت مرزی و ضداجتماعی دارای الگوی متفاوتی از نقايص در عملکرد حافظه‌ای خود می‌باشند.