چکیده مقاله
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ميان روانبنههای ناسازگار اوليه مادران و سبکهای ناسازگارانه والدينی آنها انجام شده است. روش: گروه نمونه شامل 630 مادر بود که دارای يک فرزند دبستانی دارند. اين نمونه از طريق دبستانهای دولتی تهران به روش تصادفی خوشهای انتخاب شد. شرکتکنندگان به پرسشنامههای سبک والدينی و روانبنه يانگ پاسخ دادند. دادهها با استفاده از روش آماری همبستگی پيرسون و رگرسيون چندمتغيره تحليل شدند. يافتهها: نتايج حاکی از ارتباط خطی مستقيم ميان روانبنههای ناسازگار اوليهی مادران با سبکهای ناسازگارانهی والدينی بودند. همچنين نتايج آزمون رگرسيونچندمتغيره نشان داد که سبک والدينی سختگيرانه توسط روانبنههای رهاشدگی/بیثباتی، بیاعتمادی/سوءاستفاده و محق بودن/خود بزرگبيني؛ و سبکوالدينی سهلگيرانه توسط روانبنههای رهاشدگی/بیثباتی و نقص/شرم قابليت پيشبينی دارد. نتيجهگيری: سبکهای ناسازگارانهی والدينی مادران تهرانی، تاحدی تحتتأثير روانبنههای ناسازگارانهی آنها میباشد، لذا برای برخوردار بودن از سبکهای سازگارانه فرزندپروری آموزش باورهای منطقی از اهميت برجستهای برخوردار است.