نقش پیش‌بین ابعاد شخصیتی، رگه اضطراب و افسردگی در سیگارکشیدن

يافته‌های پژوهشی نشان‌گر ارتباط برخی ويژگی‌های شخصيتی و جنبه‌هايی از رفتار سيگار کشيدن است. بر اين اساس هدف پژوهش حاضر بررسی ميزان پيش‌بينی‌کنندگی ابعاد شخصيتی پنج عامل بزرگ شخصيت، رگه اضطراب و افسردگی در مورد سيگارکشيدن بود. روش: در طرح همبستگی حاضر، با کاربرد روش نمونه‌گيری دو مرحله‌ای، در ابتدا 22 دانشکده به‌صورت تصادفی از جامعه پژوهشی (دانشکده‌های دانشگاه‌های دولتی و آزاد شهر تهران) انتخاب شد. سپس از اين دانشکده‌ها، 913 دانشجو به‌صورت در دسترس به پرسش‌نامه‌ها پاسخ دادند. برای گردآوری داده‌ها مقياس رگه اضطراب و رگه افسردگی کاستلو و کومری (۱۹۶۷) و پنج عامل بزرگ شخصيت گلد‌برگ (۱۹۹۹) به کار رفت. داده‌ها با کاربرد روش‌های آمار توصيفی، همبستگی پيرسون و رگرسيون لوجستيک تحليل شدند. يافته‌ها: جنسيت، گشودگی به تجربه و رگه افسردگی به‌طور مستقيم و توافق، وظيفه‌شناسی و رگه اضطراب به طور معکوس توانستند مصرف سيگار را پيش‌بينی کنند. نتيجه‌گيری: برخی ويژگی‌های شخصيتی با مصرف سيگار در ارتباط است، ولی به دليل ناهمگنی يافته‌های پژوهشی، به بررسی‌های بيشتری نياز است. رگه افسردگی‌ عامل زمينه‌ساز مصرف سيگار است و رگه اضطراب به‌صورت يک مکانيزم مقابله‌ای شناختی حمايتی می‌تواند مانع مصرف سيگار شود.