رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و خلاقیت اجتماعی دانش‌آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بين الگوهای ارتباطی خانواده (گفت و شنود و همنوايی) و خلاقيت اجتماعی دانش آموزان می باشد. نمونه پژوهش حاضر شامل 392 دانش آموز پايه اول تا سوم راهنمايی (148 پسر و 244 دختر) بود. به منظور انتخاب آزمودنيها از بين فهرست مدارس راهنمايی شهرستان شيراز دو مدرسه دخترانه و دو مدرسه پسرانه به صورت تصادفی انتخاب و از هر پايه تحصيلی نيز به صورت تصادفی يک کلاس انتخاب گرديد. سپس کليه دانش آموزان کلاس ها، مقياس تجديد نظر شده الگوهای ارتباطی خانواده و تکاليف حل مسأله خلاقيت اجتماعی را تکميل نمودند. پايايی و روايی اين ابزارها برای استفاده در فرهنگ ايرانی احراز گرديد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحليل رگرسيون چندگانه به روش همزمان مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها نشان داد که جهت گيری گفت و شنود خانواده پيش بينی کننده مثبت و معنادار خلاقيت اجتماعی است. جهت گيری همنوايی خانواده نيز پيش‌بينی کننده منفی و معنادار خلاقيت اجتماعی می باشد. نتيجه اينکه، ارتقاء گفت و شنود خانواده، پيش بينی کننده خلاقيت اجتماعی در فرزندان است در حالی که تأکيد بر همنوايی در خانواده، از ميزان خلاقيت اجتماعی فرزندان می کاهد.