چکیده مقاله
پژوهش حاضر با هدف مقايسه ميزان فعاليت سيستمهای مغزی/رفتاری و ابعاد کمالگرايی در مردان مبتلا به بيماری کرونری قلب و افراد سالم، برای توصيف دقيقتر نيمرخ روانی بيماران کرونری قلب به اجرا درآمد.
روش: 50 مرد متأهل با ميانگين سنی 53 سال دارای تحصيلات ديپلم و بالاتر از آن و مبتلا به بيماری کرونری قلب که برای اولين بار در بخش قلب يکی از بيمارستانهای تهران بستری شده بودند؛ و 50 مرد مراجعهکننده به يک کلينيک دندانپزشکی که از نظر متغيرهای گروه سنی، تأهل و سطح تحصيلات با گروه بيماران يکسان شده بودند، پرسشنـامههای بازداری/ رويآوری کارور و وايت و کمالگرايی چندگانه هويت و فلت را تکميل کردند.
يافتهها: مردان مبتلا به بيماری کرونری قلب در مقايسه با افراد سالم، سيستم فعالساز رفتاری غالب و فعالتری داشتند. همچنين مردان مبتلا به بيماری کرونری قلب در دو بُعد کمالگرايی خويشتنمدار و کمالگرايی ديگرمدار بهطور معنيدار بيش از افراد سالم واجد ويژگيهای کمالگرايی بودند. در گروه مردان مبتلا به بيمـاری کرونری قلب، همبسـتگی ميـان خردهمقياسهای سيستم فعالساز رفتاری و ابعاد سهگانه کمالگرايی بيشتر از افراد گروه سالم بود.
نتيجهگيری: اجزای خاصی از ساختار الگوی رفتاری ريخت A با اختلالات کرونری قلب بهصورت اختصاصی رابطه دارند. بنابراين فعـاليت سيستم فعـالساز رفتاری و ابعاد کمـالگرايی ميتوانند مؤلفههای مناسبی در تحليلهای روانشناختی بروز بيماری کرونری قلب باشند.