عملکرد حافظه کوتاه مدت بیماران اسکیزوفرن

در دهه ­ های گذشته شواهد به­دست­آمده در مورد مجموعه اختلالات اسکيزوفرنی، نشان مي­دهند که اسکيزوفرنی با نقايص قابل توجهی در عملکردهای ادراکی و شناختی (به­خصوص نقص­هايی در دقت و حافظه عملکردی) همراه است. پژوهش حاضر با هدف بررسی عملکرد حافظه کوتاه­مدت و ابعاد مختلف آن در بيماران اسکيزوفرن و مقايسه با افراد عادی انجام گرفت.

  روش: افراد مورد مطالعه 30 بيمار مرد با تشخيص اسکيزوفرنی بستری در بخش روانپزشکی شهرستان شاهرود بودند که به شيوه در دسترس انتخاب شدند. عملکرد حافظه کوتاه­مدت آنها با استفاده از مقياس تجديدنظرشده حافظه وکسلر ( III - WMS ) مورد ارزيابی قرار گرفت و با 30 مرد عادی که به­شيوه تصادفی انتخاب شده بودند، مقايسه شد.

  يافته­ها: تحليل واريانس چندمتغيره با کنترل سن و تحصيلات نشان داد که بين عملکرد حافظه کوتاه مدت بيماران اسکيزوفرن و افراد عادی در 4 خرده­مقياس حافظه وکسلر از جمله جهت­يابی، کنترل ذهنی، تکرار ارقام و حافظه بينايی تفاوت­های معني­داری وجود دارد.

نتيجه­گيری: بيماران اسکيزوفرن در حافظه و مفهوم­سازی ضعيف­تر از افراد عادی عمل مي­کنند که اين الگو با فرضيه آسيب در قشر پيشانی- گيجگاهی هماهنگی دارد. توان­بخشی شناختی يکی از ضروريات مداخلات درمان­های روان­شناختی در بيماران اسکيزوفرن است.