چکیده مقاله
مقدمه:. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ابعاد برونگری،روال آذردهگرايی و روال گسستهگرايی با سيستمهای مغزی/ رفتاری به مرحله اجرا در آمد. روش: در نمونه گيری 128نفر از دانشجويان دختر يکی از دانشگاه های تهران با ميانگين سني02/26 سال و انحراف معيار 5/3، با تکميل پرسشنامه شخصيتی گری- ويلسون GWPQ و فرم تجديدنظرشده پرسشنامه شخصيتی آيزنک EPQ-R مورد ارزيابی قرار گرفتند. نتايج: تحليل آماری با استفاده از روش همبستگی پيرسون و تحليل رگرسيون نشان داد که برون گردی با سيستم فعال ساز رفتاری رابطه ای معنادار ندارد، روان آزرده گرائی با مؤلفه های سيستم بازداری رفتاری و سيستم جنگ/ گريز همبستگی دارد. عامل روان گسسته گرائی نيز با دامنه متنوعی از مؤلفه های نظام گری ارتباط دارد. بحث: اين يافته ها با برخی از مطالعات قبلی همسو می باشد. نتايج اثرات ترکيبی اين مؤلفه ها را نشان می دهد؛ برای مثال سيستم فعال ساز رفتاری، همانند تفسير گری از اين سيستم، کاملاً منطبق بر برونگردی نيست بلکه ترکيبی از درونگردی پايين و اضطراب پايين است. سيستم بازداری رفتاری همسو با نتايج تحقيقات پيشين ، ترکيبی از روان آزرده گرائی بالا و برونگردی پايين است و دامنه متفاوت از وجود شاخص ها در روان گسسته گرائی به عنوان يک ملاک عمومی، باور اينکه تبيين کننده خوبی برای بعد جنگ/ گريز باشد، را با مشکل مواجه کرده است.