بررسی ارتباط بین استرس‌های شغلی و رضایت‌مندی شغلی کارکنان

مقدمه: استرس نوعی فرسودگی جسمی و يا روان شناختی است که بر اثر مشکلات واقعی و يا خيالی بوجود می‌آيد. استرس باعث به‌ هم خوردن تعادل رواشناختی شده و پيامدهای مختلفی دارد. پيامدهای استرس شغلی منجر به نارضايتی شغلی و رها کردن حرفه و تخصص است. اين تحقيق درصدد يافتن ميزان رضايت از شغل و رابطه آن با استرس‌های شغلی در گروهی از کارکنان سپاه است. روش: اين تحقيق از نوع مطالعات توصيفی- مقطعی است و جامعه مورد مطالعه در اين تحقيق کليه کارکنان يکی از واحدهای سپاه می‌باشند. نمونه مورد مطالعه در اين تحقيق عبارتند از 146 نفر از کارکنان واحد مورد مطالعه که به روش نمونه‌گيری تصادفی انتخاب شدند. ابزار تحقيق پرسشنامه سنجش استرس کارکنان، پرسشنامه سنجش تنيدگی شغلی اسپيو و پرسشنامه رضايت شغلی کارکنان بود. نتايج: نتايج تحليل واريانس بين استرس کار و خانواده و تنيدگی کلی نشان داد بين اين دو رابطه وجود دارد و اين ارتباط معنی دار می‌باشد، همچنين رضايت از کار و تنيدگی ارتباط معنی داری نداشتند، بين استرس خانواده و تنيدگی کلی تحليل واريانس انجام و در نتيجه مشخص شد که ارتباط بين اين دو معنی دار بوده است، همچنين ارتباط بين تنيدگی کلی، استرس ناشی از کار و رضايت از مسؤول معنی دار بوده است. نتيجه‌گيری: بطور کلی در بررسی نتايج بين عوامل مختلف مشاهده می‌شود که بين استرس با رضايت از کار،رضايت از مسئول و رضايت از حقوق و مزايا ارتباط معنی دار وجود داشته است. اين نتايج در مطالعات ديگر نيز مورد تائيد قرار گرفته است.