فراشناخت، کنش‌های اجرایی و اضطراب: به سوی یک دیدگاه یکپارچه‌نگر برای تکمیل مدل ولز از اضطراب

مقدمه: هرچند پژوهش­های زيادی از مدل­ مطرح شده توسط ولز در حوزه فراشناخت حمايت کرده­اند؛ به نظر می­رسد اين مدل در توضيح پاره­ای ابهامات مطرح شده در بحث از تفاوت­های فردی در مطالعه شخصيت و يا در بحث از نارسايی­های شناختی، ناتوان است. پژوهش حاضر با بررسی کنش­های اجراييِ معادل پردازش­­های­ فراشناختی در افراد اضطراب بالا و اضطراب پايين در پی ارائه الگوی پيشنهادی برای تکميل الگوی ولز درباره ارتباط فراشناخت و اضطراب است.

روش: 200 نفر از دانشجويان دختر دانشگاه تربيت مدرس، پرسشنامه­های فراشناخت، نارسايی­های شناختی، دست برتری واترلو­­ و فرم تجديد نظر شده پرسشنامه شخصيتی آيزنک را تکميل کردند. هدف از اجرای پرسشنامه­های فراشناخت و نارسايی­های شناختی کنترل معيارهای ورود بود. بعد از کنترل معيارهای ورود، با در نظر گرفتن نمره­های انتهايی توزيع در دو بعد برون­گردی و نورزگرايی پرسشنامه آيزنک، 2 گروه 15 نفره شامل اضطراب بالا و اضطراب پايين مشخص شدند. از آزمودنی­های انتخاب شده آزمون استروپ و آزمون دسته­بندی کارت­های ويسکانسين گرفته ­شد.

يافته­ها: نتايج نشان داد کيفيت پردازش­های فراشناختی در آزمودنی­های اضطراب پايين بهتر از اضطراب بالا است.

نتيجه­گيری: به نظر می­رسد الگوی پيشنهادی در پژوهش حاضر توانسته است سؤالات مطرح شده در حوزه فراشناخت را که مدل ولز از توضيح آنها ناتوان است، پاسخ دهد. البته خاطر نشان می­شود که استحکام جايگاه اين الگو به تدابير پژوهشی بيشتری نيازمند است.