مقایسه کارکردهای اجرایی و حافظه کاری افراد مبتلا به اختلال وسواسی - جبری و افراد بهنجار

مقدمه: اين پژوهش با هدف مقايسه کارکردهای اجرايی و حافظه کاری افراد مبتلا به اختلال وسواسی - جبری  با افراد بهنجار انجام شد.

روش: طرح پژوهش حاضر از نوع علی - مقايسه ای است. جامعه آماری اين پژوهش شامل کليه افراد مراجعه کننده به مرکز سلامت ايرانيان در شهر سمنان در سال 1393 بود، که از اين جامعه، 30  فرد  مبتلا به اختلال وسواسی – جبری، به شيوه نمونه گيری در دسترس انتخاب شدند. برای تشخيص افراد مبتلا به اختلال وسواسی – جبری، از مصاحبه تشخيصی ساختار يافته و همچنين از پرسشنامه وسواس فکری - عملی مادزلی  استفاده شد. برای انتخاب گروه مقايسه نيز 30 نفر ازافراد بهنجار که از لحاظ متغيرهای سن، جنس، تحصيلات و طبقه اجتماعی-اقتصادی با گروه مبتلا به اين اختلال همتا بودند، به شيوه نمونه گيری در دسترس انتخاب گرديدند. در اين پژوهش از آزمون فراخنای ارقام وکسلر، آزمون عملکرد پيوسته، آزمون کارت های ويسکانسين و آزمون برج لندن برای جمع آوری داده ها استفاده شد و برای تجزيه و تحليل آماری داده ها، از آزمونهای تحليل کوواريانس چند متغيری و تک متغيری بهره گرفته شد.

يافته ها:  نتايج حاصل از تحليل های آماری نشان داد که عملکرد افراد مبتلا به اختلال وسواسی - جبری در حافظه کاری و کارکرد اجرايی (توانايی نگهداری توجه، توانايی جابجايی زمينه و توانايی برنامه ريزی) ضعيف تر از افراد بهنجار است. همچنين با وجود عملکرد ضعيف تر افراد مبتلا به اختلال وسواسی - جبری نسبت به افراد بهنجار در متغير بازداری پاسخ (مربوط به کارکرد اجرايی)، تفاوت بين دو گروه معنادار نبود.

 نتيجه گيری: بنابراين يافته های پژوهش حاضر مؤيد اين نکته است که مبتلايان به اختلال وسواسی – جبری، نقايصی در کارکردهای اجرايی و حافظه کاری دارند.