به منظور بررسی اثر مداخله بازآموزی اسنادی بر باورهای انگیزشی و پیشرفت تحصیلی تعداد 28 – دانشآموز دختر پایه ی اول دبیرستان شهر سمنان، که حداقل در یک درس در سال تحصیلی 1390 1391 تجدید شده بودند، به شیوه ی تصادفی ساده انتحاب شدند و با انتساب تصادفی در یکی از گروههای آزمایشی یا کنترل قرار گرفتند. طرح پژوهشی از نوع آزمایشی بود که آزمودنیها قبل از شروع مداخله و پس از پایان آزمایش به سؤالات پرسش نامه باورهای هوشی پاسخ دادند. میانگین نمرات دروس تجدیدی آزمودنیها در قبل و پس از مداخله به عنوان نمرات پیشآزمون و پسآزمون پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. تحلیل آماری نشان داد میانگین پیشرفت تحصیلی، باورهای هوشی افزایشی و باورهای تلاش آزمودنیهای گروه آزمایشی به گونهای معنی دار بالاتر از میانگین پیشرفت تحصیلی، باورهای هوشی افزایشی و باورهای تلاش آزمودنیهای گروه کنترل بود. در مورد باورهای هوشی ذاتی بین دو گروه آزمایشی و کنترل تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

ساخت و آماده سازی پرسش نامه ای برای سنجش پیوند دان شآموزان با مدرسه هدف پژوهش حاضر بود. روش تحقیق مورد استفاده در این مطالعه روش تحقیق آمیخته و جامعه ی آماری نیز، دان شآموزان 1389 بودند. در بخش مصاحبه ی کانونی نمون های به حجم - کلیه ی مقاطع شهر اردبیل در سال تحصیل 90 12 گروه با حضور 84 نفر ( 42 پسر و 42 دختر) از دانش آموزان به شیوه ی هدفمند از مدارس مناطق مختلف شهر انتخاب شد و در گروه های 7 نفری مورد مصاحبه قرار گرفتند. در ادامه و در بخش کمی این مطالعه 1071 نفر به صورت نمونه گیری خوشه ای طبقه ای متناسب انتخاب شدند. نتایج حاصل از 0 به دست آمد. بررسی های مربوط به / اعتبارسنجی به شیوه همسانی درونی بر اساس آلفای کرونباخ 93 روایی محتوا، پیش بین و سازه پرسش نامه ی پیوند با مدرسه مؤید روایی پرسش نامه ی مذکور بود. یافته های حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی و تائیدی نشان داد که پیوند با مدرسه از شش عامل: دلبستگی به معلمان، دلبستگی به مدرسه از بعد سازمانی، دلبستگی به کارکنان مدرسه، مشارکت در مدرسه، باور و تعهد به مدرسه تشکیل شده است. کلیدواژگان

هدف این پژوهش بررسی نقش توانمندسازی روان شناختی و تعهد سازمانی بر فرسودگی شغلی معلمان بود. جامعه ی آماری پژوهش کلیه ی معلمان مدارس شهرضا در سال 1389 بودند که از این جامعه با استفاده از روش نمون هگیری تصادفی چند مرحله ای 110 نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس توانمندسازی روان شناختی، پرسش نامه ی تعهد سازمانی و مقیاس فرسودگی شغلی (با ابعاد خستگی هیجانی، مسخ شخصیت و کفایت فردی) استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که توانمندسازی روان شناختی با خستگی هیجانی و مسخ شخصیت رابطه ی منفی معن یدار و با کفایت فردی رابطه ی مثبت معنی دار دارد. تعهد سازمانی نیز با خستگی هیجانی و مسخ شخصیت رابطه ی منفی معنی دار دارد. علاوه بر این، تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که توانمندسازی روان شناختی، خستگی هیجانی و کفایت فردی، و تعهد سازمانی، خستگی هیجانی را پیش بینی می کند کلیدواژگان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی بین عادت های مطالعه و راهبردهای فراشناختی خواندن با انگیزش پیشرفت دانش آموزان بود. روش پژوهش، از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش 89 تشکیل م یداد. - را کلیه ی دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان های دولتی شهر سمنان در سال تحصیلی 90 نمونه پژوهش شامل 240 دانش آموز دختر بود که به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چند مرحل های انتخاب شدند و پرسش نامه های انگیزش پیشرفت، عادت های مطالعه و راهبردهای فراشناختی خواندن را تکمیل کردند. از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام، برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که 60 % از واریانس انگیزش پیشرفت توسط دو مؤلفه حمایتی و کلی 22 % از واریانس انگیزش پیشرفت از طریق مؤلفه های / راهبردهای فراشناختی خواندن تبیین شد. همچنین 9 حافظه، وضعیت فیزیکی، انگیزش یادگیری و یادداش تبرداری عادت های مطالعه پیش بینی گردید. از آنجا که راهبردهای فراشناختی خواندن، متغیر پیش بین قوی تری در انگیزش پیشرفت دانش آموزان محسوب می شود پس ضروری است در مدارس بیشتر به این متغیر توجه شود.

این پژوهش با هدف تعیین رابطه ی خود بخششی و عواطف مثبت و منفی با تعلل ورزی تحصیلی انجام شد. برای این منظور 354 دانش آموز به شیوه ی نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از میان کلیه ی دانش آموزان سال سوم متوسطه شهر اردبیل ( 4029 نفر) انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از مقیاس ارزیابی عاطفه ی مثبت و منفی ،(TPS) پرسش نامه های مقیاس ارزیابی تعلل ورزی تحصیلی استفاده شد. داده های به دست آمده با روش (HFS) و مقیاس ارزیابی گرایش به بخشش (PANAS) تحلیل رگرسیون چند متغیر هی گام به گام و تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که بین خود بخششی و عواطف مثبت و منفی با تعلل ورزی تحصیلی رابطه معنی دار وجود دارد. علاوه بر این، نتایج به دست آمده نشان داد که متغیرهای پیش بین خود بخششی و عواطف مثبت و منفی قادرند تغییرات تعل لورزی را پیش بینی کنند. تحلیل مسیر نیز نشان داد که عاطفه ی منفی میان خود بخششی و تعلل ورزی به عنوان متغیر میانجی عمل می کند. کلیدواژگان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش به روش سؤالات هدفمند بر عملکرد ریاضی و تفکر تأملی بود. جامعه‌ی مورد مطالعه کلیه دانش‌آموزان پسر سال اول دبیرستان شهرستان دهدشت بود که در سال تحصیل 1392ـ1391 در دبیرستان‌های این شهر مشغول به تحصیل بودند. تعداد افراد نمونه پژوهش 62 نفر در دو گروه و به ترتیب تعداد 31 نفر در گروه آزمایش و تعداد 31 نفر در گروه گواه بودند. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش به روش سؤالات هدفمند توانسته در مؤلفه های درک و فهم تفکر تأملی، تأمل و تأمل انتقادی به طور معناداری تأثیر گذار باشد و تنها در مؤلفه عادت تفاوت معناداری را نشان نداده است. همچنین این شیوه‌ی آموزشی در عملکرد ریاضی توانسته است تفاوت معناداری در گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه ایجاد کند. یافته‌های این پژوهشنشان داد که آموزش به روش سؤالات هدفمند بر عملکرد ریاضی و مؤلفه های فهم، تأمل و تأمل انتقادی و تفکر تأملی اثر بخش است، بنابراین استفاده از این روش در دبیرستان‌ها می‌تواند باعث بهبود عملکرد ریاضی و سطوح تفکر تأملی شود.

این پژوهش با هدف تعیین اثر بخشی مهارت‌های مقابله‌ای بر عزت نفس و خودکارآمدی دانش‌آموزان پسر مقطع اول متوسطه‌ی شهرستان مشکین‌شهر انجام شده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی و از نوع طرح‌های پیش‌آزمون‌ـ پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه‌ی آماری شامل: تمامی دانش‌آموزان پسر مقطع اول متوسطه دبیرستان‌های شهرستان مشکین‌شهر در رده‌ سنی (15 سال) و در سال تحصیلی 92-91 بوده که حجم نمونه آن به تعداد 30 نفر از میان جامعه که عزت نفس و خودکارآمدی پایینی داشتند پس از ارائه آزمون عزت نفس کوپر اسمیت و آزمون خودکارآمدی عمومی شرر و آدامز انتخاب شدند و به صورت تصادفی در 2 گروه 15 نفری گمارده شدند. گروه آزمایش(تحت آموزش مهارت‌های مقابله‌ای 8 جلسه‌ای 5/1 ساعته قرار گرفت) و گروه کنترل که هیچ آموزش مقابله‌ای دریافت نکرد. پس از پایان جلسات آموزش مهارت‌های مقابله‌ای هر دو گروه با هم مقایسه شدند تا اثر بخشی آموزش مهارت‌های مقابله‌ای در گروه آزمایش مشخص گردد. داده‌های حاصل با استفاده از تحلیل آماری کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این پژوهش ضمن همسویی تقریبی با یافته‌های پژوهشی دیگر تأکید می‌کند که آموزش مهارت‌های مقابله‌ای در جهت کنار آمدن دانش‌آموزان با چالش‌های زندگی و افزایش عزت نفس و ایجاد باورهای خودکارآمدی در آنها موثر بوده است.

پژوهش حاضر که در زمره‌ی تحقیقات همبستگی قرار دارد، در پی بررسی امکان پیش‌بینی خودکارآمدی تحصیلی بر اساس تاب‌آوری و هوش معنوی در دانش­آ‌موزان دبیرستانی شهری و روستایی انجام شده است. در این پژوهش 408 دانش­آموز 210 دختر (105 روستایی و 105شهری) و 198 پسر (99 روستایی و 99 شهری) در پایه سوم دبیرستان‌های شهرستان جیرفت، با روش نمونه­گیری خوشه­ای تصادفی انتخاب و ارزیابی شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسشنامه­های خودکارآمدی تحصیلی مورگان و جینکز، تاب‌آوری کانر و دیویدسون و هوش معنوی کینگ استفاده شد. به­منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته­ها نشان داد: تاب­آوری و هوش معنوی می‌توانند به شکل مثبت و معنادار خودکارآمدی تحصیلی را پیش‌بینی کنند. همچنین، در دانش‌آموزان شهری، تنها تاب‌آوری می‌تواند خودکارآمدی تحصیلی را به شکل مثبت پیش‌بینی کند. در دانش‌آموزان روستایی، هم تاب­آوری و هم هوش معنوی خودکارآمدی تحصیلی را به نحو مثبت پیش‌بینی می‌کند، اما در این میان هوش معنوی از قدرت پیش‌بینی کنندگی بالاتری برخوردار است. این مطالعه حاوی نگاهی به تلویحات نظری و کاربردهای عملی است.

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی قصه درمانی مبتنی بر کنش‌های اجرایی بر بهبود بازداری و برنامه‌ریزی/سازماندهی کودکان مبتلا به اختلال ADHD بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود. نمونه‌ای متشکل از 20 پسر دانش‌آموز مبتلا به ADHD نوع ترکیبی با استفاده از شیوه‌ی نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و با شیوه گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. گروه آزمایش 14 جلسه آموزش کنش‌های اجرایی با رویکرد قصه درمانی را دریافت و گروه کنترل در فهرست انتظار قرار گرفتند. ابزارهای سنجش عبارت بودند از: آزمون مازهای وکسلر، برج لندن و استروپ. روش تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش تحلیل کوواریانس چند متغیری بود. نتایج نشان داد که قصه درمانی مبتنی بر کنش‌های اجرایی منجر به بهبود معنادار کنش اجرایی بازداری و برنامه‌ریزی/سازماندهی این کودکان شد. آموزش کنش‌های اجرایی بازداری و برنامه‌ریزی/سازماندهی در قالب رویکرد قصه درمانی در بهبود کنش‌وری اجرایی کودکان مبتلا به ADHD مؤثر است. کلیدواژگان

هدف ازپژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مداخله­ی بخشش فرایندمحور به شیوۀ گروهی در کاهش انگیزه­های انتقام جویی و دوری گزینی دانش‌آموزان پسر بود.روش پژوهش نیمه آزمایشی بود که در آن از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد.شرکت کنندگانتعداد 30 دانش‌آموز پسر مقطع راهنمایی بودند که در پرسشنامه­ی انگیزه­های بین فردی مرتبط با خطاکاری نمره­ی بالا گرفتند، با استفاده از نمونه­گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه­ی انگیزه­های بین فردی مرتبط با خطاکاری (TRIM-12) بود که در پیش آزمون و پس آزمون بر روی هر دو گروه اجرا شد. پروتکل مداخله­ی بخشش شامل 12 جلسه­­ی گروهی براساس الگوی انرایت بود که به صورت هفته­ای دوبار به اجرا در آمد. داده­ها با استفاده از تحلیل کوواریانس یکراهه تحلیل شد. تحلیل آماری نشان داد که انگیزه­های انتقام جویی و دوری گزینی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معنادار کاهش یافته است. یافته­های پژوهش نشان داد که مداخله­ی بخشش می­تواند در محیط مدرسه برای جمعیت­های نوجوان به طور اثربخش به کار گرفته شود. کلیدواژگان

پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه‌ی اثر بخشی روش‌های آموزش خود- دلسوزی شناختی و درمان متمرکز بر هیجان بر سلامت جسمانی و روانی دانش‌آموزان مبتلا به افسردگی انجام شده است. برای این منظور تعداد 48 نفر از دانش‌آموزان افسرده مراجعه کننده به مراکز مشاوره آموزش و پرورش شهر نوشهر به تصادف انتخاب و در گروه‌های آموزش(خود-دلسوزی شناختی و درمان متمرکز بر هیجان) و کنترل گمارده شدند. ابزار مورد استفاده مقیاس‌های سلامت جسمانی، روانی و پرسشنامه‌های افسردگی و خوددلسوزی بود. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد آموزش خود-دلسوزی شناختی و درمان متمرکز بر هیجان در مقایسه با گروه کنترل در بهبود سلامت روانی دانش‌آموزان افسرده موثر بود. همچنین آموزش خود - دلسوزی شناختی در مقایسه با درمان متمرکز بر هیجان بر بهبود مولفه‌های خود-دلسوزی دانش‌آموزان افسرده موثرتر بود. نتایج بیانگر این است که آموزش خود-دلسوزی عامل تاثیرگذار مهمی برای سلامت روانی است.

هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی عملکرد تحصیلی بر پایه‌ی امید، خوش‌بینی و معنای تحصیل بود. 337 دانش‌آموز پیش دانشگاهی شهر ارومیه(201 دختر ، 136 پسر) به عنوان نمونه به شیوه‌ی نمونه‌برداری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان با مقیاس امید، آزمون تجدید نظر شده جهت‌مندی زندگی و پرسشنامه‌ی معنای تحصیل ارزیابی شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که معنای تحصیل، امید، خوش‌بینی با عملکرد تحصیلی رابطه‌ی مثبت معناداری دارد. از بین متغیرهای پژوهش، امید، خوش‌بینی و معنای تحصیل 6/25 درصد از واریانس عملکرد تحصیلی را تبیین کردند. یافته‌های این پژوهش ضرورت بازشناسی نقش امید، خوش‌بینی و معنی تحصیل را در پیش‌بینی عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان مورد تاکید قرار می‌دهد.