هدف: بررسي اثر كوتاهمدت آموزش کارکرد‌هاي اجرايي بر کاهش نشانههاي کمبود توجه و بیش‌فعالی است. روش: جامعۀ آماري پژوهش، دانشآموزان دورۀ ابتدايي شهر اصفهان بودند که در سال تحصيلي 88- 87 تحصيل میکردند. برای انجام پژوهش، 40 دانشآموز با اختلال کمبود توجه- بیش‌فعالی (10 نفر گروه کمبود توجه، 10 نفر گروه بیش‌فعال، 10 نفر گروه شاهد کمبود توجه و10 نفر گروه شاهد بیش‌فعال را به روش نمونهگيري تصادفي ساده انتخاب و بررسي شدند. روش تحقيق، آزمايشي بود از پرسشنامۀ نشانه‌هاي اختلال کمبود توجه- بیش‌فعالی )براساس (DSM-IV استفاده شد. آموزش براساس تكنيك بازداري از طريق بازي انجام شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری (MANOVA) نشان داد، آموزش کارکردهای اجرایی در کاهش نشانه‌های کمبود توجه و بیش‌فعالی مؤثر واقع شده است. نتیجه‌گیری: نتايج تحليل واريانس چندمتغيري نشان داد که آموزش کارکرد‌هاي اجرايي بر کاهش نشانه‌هاي کمبود توجه- بیش‌فعالی تأثیر دارد و میتواند در كنار ساير درمانهای مربوط به این اختلال مورد توجه قرار گيرد

هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش مدیریت والدین برانگیزش تحصیلی دانش‌آموزان مبتلا به اختلال بیش فعالی/ کم توجهی بود. طرح تحقیق آزمایشی و از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است به این منظور 833 دانش‌آموز پایه پنجم ابتدایی(314 دختر و 499 پسر) از مناطق تحصیلی1، 3 و 4 شهر تبریز به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و آزمون کانرز (فرم معلم) همراه با مصاحبه بالینی، برای تشخیص دانش‌آموزان بیش فعال/ کم توجه اجرا گردید. آزمودنی‌های این پژوهش 40 نفر از دانش‌آموزان ADHD بودند که بر اساس مقیاس کانرز شناسایی شدند. برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه سنجش انگیزش تحصیلی‌هارتر استفاده شد که دانش‌آموزان(نمونه‌های انتخاب شده) آنها را در مراحل قبل و بعد از درمان تکمیل کردند. آزمودنی‌ها به صورت تصادفی در دو گروه آموزش والدین و گروه گواه (هر گروه 20 نفر) به صورت تصادفی جایگزین شدند. روش آموزش مدیریت والدین در 8 جلسه به گروه آزمایش آموزش داده شد. داده‌های حاصله به روش تحلیل چند متغیره مانوا مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش مدیریت والدین بر انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان دارای ADHD تاثیر دارد. با توجه با نتایج این مطالعه در خصوص انگیزش تحصیلی دانش‌آموزان دارای ADHD، روش آموزش مدیریت والدین یکی از موثرترین روش‌های درمانی بوده و موجب افزایش انگیزش تحصیلی در این دانش‌آموزان می‌شود.

هدف این پژوهش، تعیین نقش پردازش اطلاعات و سبک­های اسناد در پیش­بینی کیفیت زندگی دانش­آموزان دارای بدشکلی بدن است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش­آموزان دختر دبیرستانی شهر اردبیل می‌باشد. نمونه پژوهش 105 دانش‌آموز دختر دارای نشانه­های بدشکلی بدن است که از میان دانش‌آموزان دختر دبیرستانی شناسایی و انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه تصوریر بدن، مقیاس پردازش اطلاعات، پرسشنامه سبک اسناد و پرسشنامه کیفیت زندگی استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که پردازش اطلاعات، سبک­های اسنادی درونی- بیرونی­مثبت، پایدار-ناپایدار­مثبت، پایدار- ناپایدار­منفی، سبک­های اسنادی درونی- بیرونی­منفی، کلی- جزیی­منفی و کلی-جزیی ­مثبت با کیفیت زندگی رابطه معناداری دارند(05/0P<). نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که پردازش اطلاعات و سبک­های اسناد 3/20­درصد از واریانس کیفیت زندگی دانش‌آموزان دارای نشانه‌های بدشکلی بدن را به‌طور معناداری تبیین می­کند. این یافته‌ها بیان می‌کند که نحوه پردازش اطلاعات و سبک­های اسنادی در کیفیت زندگی دانش­آموزان دارای بدشکلی بدن نقش مهمی‌دارند.

هدف این پژوهش بررسی رابطه ادراک فعالیت‌های کلاسی با ناسازگاری‌های دانش‌آموزان از طریق یک الگوی معادلات ساختاری است. بدین منظور نمونه‌ای به حجم 570 دانش‌آموز دختر دوره متوسطه شهر مشهد انتخاب شد. پرسشنامه ادراک فعالیت‌های کلاسی جنتری و اون و پرسشنامه سازگاری مدرسه ای سین‌ها توسط شرکت‌کنندگان تکمیل شد. نتایج اجرای ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که مولفه‌های ادراک کیفیت فعالیت‌های کلاسی شامل چالش، انتخاب، جاذبه، معنا و خودکارآمدی با مولفه‌های اجتماعی و آموزشی ناسازگاری رابطه منفی معناداری دارند، اما مولفه‌های چالش، انتخاب، جاذبه، معنا و خودکارآمدی با ناسازگاری عاطفی رابطه منفی غیرمعناداری به لحاظ آماری دارند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که مولفه‌های ادراک فعالیت‌های کلاسی، ناسازگاری تحصیلی را پیش‌بینی می‌کند (001/0>p ، 11/21= (5،364)F)و در این معادله، کلیه ضرایب رگرسیون به جز ضرایب جاذبه و معنا، به لحاظ آماری معنادار است. همچنین نتیج نشان داد که مولفه‌های ادراک فعالیت‌های کلاسی، سازگاری اجتماعی را پیش بینی می‌کنند (001/0>p ، 73/6= (389،3)F) و در این معادله، فقط ضریب جاذبه معنادار است. همچنین مؤلفه‌های ادراک فعالیت‌های کلاسی، سازگاری هیجانی را پیش‌بینی و تبیین نمی‌کنند. الگوی علی پیشنهادی رابطه مؤلفه‌های ادراک فعالیت‌های کلاسی با مؤلفه‌های ناسازگاری مدرسه‌ای نیز از برازش مناسبی برخوردار است. با توجه به نتایج به‌دست آمده، توصیه می‌شود برای افزایش سازگاری دانش‌آموزان، ادراکات مناسبی براساس تکالیف چالش انگیز، جذاب، معنادار توام با حق انتخاب و خودکارآمدی ایجاد گردد.

این پژوهش باهدف مدل‌یابی رابطه ساختاری هوش هیجانی با میانجیگری خودتنظیمی، خودکارآمدی بر پیشرفت تحصیلی ریاضی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش دانش‌آموزان سال سوم تجربی در سال تحصیلی 1391-1390 ناحیه 1و 2شهر اردبیل بوده است. پژوهش به روش توصیفی- همبستگی انجام شده است. حجم نمونه شامل400 نفرکه از این تعداد264 نفر دختر و136 نفر پسر، که به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبی انتخاب شدند. ابزارهای سنجش عبارت بود از مقیاس ارزیابی هوش هیجانی، مقیاس ارزیابی خودتنظیمی، مقیاس ارزیابی خودکارآمدی و آزمون پیشرفت تحصیلی ریاضی. داد­ه­ها با استفاده از تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد:1- بین خودتنظیمی یادگیری دانش‌آموزان و پیشرفت ریاضی رابطه مثبت، مستقیم وجود داشت. 2- بین هوش هیجانی دانش‌آموزان و پیشرفت ریاضی رابطه مثبت، مستقیم وجود داشت. 3- بین هوش هیجانی و خودتنظیمی یادگیری دانش‌آموزان رابطه مثبت، مستقیم وجود داشت. 4- بین هوش هیجانی و رفتارخودکارآمدی دانش‌آموزان رابطه به صورت مثبت، مستقیم و غیرمستقیم وجود داشت. در مجموع متغیر مستقل خود تنظیمی27 درصد واریانس متغیر وابسته پیشرفت ریاضی را پیش‌بینی و تبیین نمود. همچنین متغیر مستقل هوش هیجانی به میزان 2/18 واریانس متغیر وابسته پیشرفت ریاضی را تبیین و پیش‌بینی نمود.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه تنظیم هیجان و تاب‌آوری با بهزیستی روان‌شناختی در دانش‌آموزان بود. برای وصول به این هدف، از بین جامعه آماری که شامل کلیه دانش‌آموزان پسر مقطع متوسطه شهر اردبیل بودند، تعداد 150 دانش‌آموز با استفاده از روش نمونه گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های تنظیم هیجان، مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون و پرسشنامه بهزیستی روان‌شناختی ریف استفاده شد. ضمن آنکه طرح پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود، داده‌ها با روش های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تنظیم هیجان و تاب‌آوری با بهزیستی روان‌شناختی رابطه مثبت و معناداری دارند بدین معنی که با افزایش تاب‌آوری و تنظیم هیجان، بهزیستی روان‌شناختی نیز افزایش می‌یابد و نتایج تحقیق، لزوم توجه بیشتر به متغیرهای تنظیم هیجان و تاب‌آوری دانش‌آموزان را نشان می‌دهد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی مدل ساختاری تاثیر آرزوهای تحصیلی بر نابرابری آموزشی در بین دانش‌آموزان دختر و پسر ناحیه 1 و 2 آموزش و پرورش شهرستان ارومیه انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی دانش­آموزان دختر و پسر در حال تحصیل در مقطع پیش­دانشگاهی در سال تحصیلی 91-92 می‌باشدکه از میان آنها تعداد 357 نفر با استفاده از فرمول کوکران به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. برای تحلیل داده­ها از روش­های آمار توصیفی(شامل نمودارها، درصدها، میانگین­ها و..) و برای برازش الگوی ارائه­شده از روش تحلیل عاملی اکتشافی و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته­های پژوهش نشان می­دهد عوامل زمینه‌ای، شخصی و محیطی تاثیر مستقیم بر آرزوهای تحصیلی دانش­آموزان دارد. همچنین نتایج نشان داد آرزوهای تحصیلی تاثیر مستقیم و معنی­دار بر پیشرفت تحصیلی دارد.

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش سیستم­های فعال­سازی/ بازداری رفتاری در پیش‌بینی اضطراب صفت/ حالت دانش‌آموزان مقطع متوسطه می‌باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش‌آموزان مقطع متوسطه شهر خلخال در سال تحصیلی92-91 بود. تعداد 180‌ نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی­خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس اضطراب صفت/حالت و مقیاس بازداری/فعال‌سازی رفتاری بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد اضطراب حالت ارتباط مثبتی با حساسیت به تنبیه دارد (36/0=r؛001/0>p)، اضطراب صفت نیز به طور مثبت با حساسیت به تنبیه (43/0=r؛001/0>p) و به طور منفی با حساسیت به پاداش (39/0=r؛001/0>p) مرتبط می‌باشد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که 18 درصد از واریانس اضطراب حالت و 24 درصد از کل واریانس اضطراب صفت به وسیله سیستم های بازداری و فعال سازی رفتاری تبیین می‌شود. این نتایج نشان می­دهند که فعالیت بالای سیستم بازداری رفتاری در هر نوع اضطراب صفت و حالت نقش دارد، ولی اضطراب صفت با فعالیت پایین سیستم فعال­ساز رفتاری نیز همراه می‌باشد.

این پژوهش، به منظور بررسی رابطه بین منبع کنترل و عزت نفس با خلاقیت در دانش‌آموزان، انجام شده است، بدین منظور، از میان کلیه دانش‌آموزان دبیرستان‌های شهر اردکان (1992=N)، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه‌ای(با تخصیص متناسب)، 322 نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده‌ها، از پرسشنامه‌های خلاقیت عابدی، عزت نفس کوپر اسمیت و منبع کنترل راتر، که دارای روایی و پایایی بالا می باشند، استفاده شده است. داده‌های به دست آمده ازپرسشنامه‌ها، با استفاده از روش‌های آمار توصیفی مانند فراوانی و در صد، و نیز روش‌های آمار استنباطی مانند آزمون‌های همبستگی پیرسون و اسپیرمن و رگرسیون خطی چندگانه، تحلیل گردید. یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که در سطح معنی‌‌داری 05/0، بین عزت نفس و خلاقیت دانش‌آموزان، رابطه معنی‌داری وجود دارد، ولی بین منبع کنترل بیرونی و خلاقیت دانش‌آموزان، رابطه معنی‌داری وجود ندارد. در مجموع یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است که عزت نفس بالا در دانش آموزان منجر به افزایش خلاقیت می شود و همچنین دانش آموزان با منبع کنترل بیرونی خلاقیت کمتری دارند.

هدف: بررسی اثر 2-212،55WIN، آگونیست گیرندههای کانابینوئیدی، بر یادگیری وابسته به وضعیت القاشده با اسکوپولامین. روش: در این مطالعه، از روش اجتنابی مهاری (غیرفعال) با مدل Step-down که یک روش پذیرفته‌شده در بررسی حافظۀ درازمدت موشهای سوری است، استفاده شد. یافته‌ها: تزریق پس از آموزش اسکوپولامین (2،4، میکروگرم/موش) به ناحیۀ 1CA، باعث کاهش بهیادآوری حافظه شد. کاربرد اسکوپولامین پیش از آزمون، بهیادآوری حافظه در روز آزمون را به حد طبیعی برگرداند. این پدیده، به عنوان یادگیری وابسته به وضعیت اسکوپولامین شناخته میشود. تزریق داخل هیپوکامپی 2-212،55WIN (5/0، 1 میکروگرم/ موش) پنج دقیقه قبل از آزمون، به یادآوری حافظه را کاهش داد. از طرف دیگر، تزریق داخل هیپوکامپی 2-212،55WIN (1 میکروگرم/ موش) قبل از آزمون (در روز آزمون و 24 ساعت بعد از آموزش)، باعث برگشت حافظۀ حیواناتی شد که بهکار بردن اسکوپولامین (2 میکروگرم/ موش) بعد از آموزش، بهیادآوری حافظۀ آنها را تخریب کرده بود. بهعلاوه، تزریق مقدار غیرمؤثر اسکوپولامین همراه با مقادیر غیرمؤثر 2-212،55WIN، به صورت سینرژیک، قبل از آزمون، بازگشت حافظه به وسیلۀ اسکوپولامین را افزایش داد. نتیجهگیری: این یافتهها نشان میدهند که گیرندههای کانابینوئیدی ناحیۀ 1CA هیپوکامپ پشتی، نقش مهمی در فراموشی القاشده با اسکوپولامین و یادگیری وابسته به وضعیت اسکوپولامین دارند.

هدف: هدف اين مطالعه، بررسي خطرپذيري معتادان به مواد افيوني و تحليل تأثير درمان نگه دارنده با متادون بر بهبود زيرساخت هاي شناختي اختلالات احتمالي، با بهره گيري از روش هاي مدلسازي محاسباتي است. روش: در اين پژوهش، نظام تصميمگيري پنج گروه آزمودني (شاهد مرد، شاهد زن، معتادان پيش از درمان، معتادان پس از سه ماه درمان نگه دارنده با متادون و معتادان پس از شش ماه درمان)، با استفاده از نسخة فارسي رايانه اي آزمون خطرپذيري بادكنك ي بررسي شد. يافته ها: يافتههاي بهدست آمده از نمرات آزمون نشان ميدهد كه عملكرد دو گروه زنان شاهد و مردان شاهد تفاوت چنداني ندارد، اما خطرپذيري معتادان در تصميم گيري، پيش از درمان، بيشتر از گروه مردان شاهد است. همچنين، ميزان خطرپذيري گروه معتادان پس از شش ماه درمان، كمتر از گروه هاي ديگر وابسته به مواد است. بنابراين، درمان نگه دارنده، بر رفع عدم تعادل در خطرپذيري تأثير داشته است. در اين مطالعه، براي توصيف نظام تصميمگيري گروههاي مختلف، به منظور كشف علل عملكرد متفاوت گروه ها، از مدل سازي شناختي استفاده ش د . نتيجه گيري: تحليل پارامترهاي تخمينزده شده نشان ميدهد كه عدم تعادل در پاداش جويي معتادان، باعث بروز رفتار خطرپذير در اين گروه ميشود. همچنين، اين گروه به ارزيابي خود از ميزان سود و ضرر در هر انتخاب اهميت كمتري ميدهد. بنابراين، رفتارشان تصادفيتر است . ب ه عكس، گروه شاهد در هر انتخاب گزينهاي را انتخاب ميكند كه، بر اساس ارزيابي از مقدار سود و ضرر، ارزش بيشتري داشته باشد

هدف: مقایسة حافظۀ كودكان دچار ناتواني‌هاي يادگيري در املا، رياضي، و روخوانی با كودكان عادي پایۀ چهارم ابتدایی شهر اصفهان. روش: از بين دانش‌آموزان پایۀ چهارم ابتدایی در سال تحصيلي 86-1385، چهار گروه 15 نفری (15 دانش‌آموز عادی، 15 دانش‌آموز دچار ناتوانی در املا، 15 دانش‌آموز دچار ناتوانی در ریاضی و 15 دانش‌آموز دچار ناتوانی در روخوانی) به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. براي اندازه‌گيري حافظۀ آزمودني‌ها، خرده‌آزمون حافظۀ آزمون هوش وكسلر به صورت انفردي اجرا شد. نتايج به روش تحلیل واریانس و آزمون توکی تحلیل شد. یافته‌ها: این پژوهش نشان داد که بین نیم‌رخ حافظۀ کودکان عادی و کودکان دچار ناتوانی‌های یادگیری در املا، ریاضی و روخوانی تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه‌گیری: حافظۀ دانش‌آموزان دچار ناتواني‌های يادگيري مشكل جدي دارد و دانش‌آموزان دچار ناتوانی یادگیری املا نسبت به دو گروه دیگر حافظۀ ضعیف‌تری دارند.